Pracodawca wniósł apelację. Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy powziął wątpliwość wyrażoną w treści sformułowanego zagadnienia prawnego: Czy zawieszenie stosowania przepisów zakładowego układu zbiorowego pracy na podstawie art. 241[27] § 1 zd. 1 kodeksu pracy, pozbawia świadczeń objętych nim pracowników po upływie okresu jego zawieszenia? W odpowiedzi Sąd Najwyższy podjął uchwałę:
nie nabywa prawa do nagrody jubileuszowej pracownik, który przewidziane w zakładowym układzie zbiorowym pracy warunki do tego świadczenia spełnił w okresie zawieszenia układu (art. 241[27] § 1 i 3 k.p.), chyba że co innego wynika z postanowień układu lub porozumienia o zawieszeniu jego stosowania.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. akt II PZP 6/08
Na początku uzasadnieniu Sąd Najwyższy zauważył, iż pytanie Sądu Okręgowego zostało błędnie sformułowane, bowiem właściwie chodziło o to, czy zawieszenie stosowania układu zbiorowego pracy oznacza, że pracownicy w okresie zawieszenia zostają pozbawieni uprawnień wynikających z zawieszonych postanowień układu, czy też oznacza, że pracownicy w okresie zawieszenia nabywają uprawnienia wynikające z zawieszonych postanowień układu, a tylko data wymagalności realizacji tych uprawnień zostaje przesunięta na pierwszy dzień po upływie okresu zawieszenia.
Decydujące argumenty z uzasadnienia przedstawiają się zaś następująco: celem zawieszenia stosowania postanowień układu zbiorowego pracy jest przezwyciężenie trudności finansowych pracodawcy. Jakkolwiek może to oznaczać pogorszenie warunków pracy i płacy, to jednak w sumie takie zawieszenie działa na korzyść ogółu pracowników, gdyż chroni miejsca pracy. Zatem skoro taki jest cel zawieszenia, to normalnym jest, że zawieszenie z reguły oznacza obniżenie wynagrodzeń oraz innych świadczeń ze strony pracodawcy – te ostatnie mogą być nawet zupełnie zawieszone, a nie tylko obniżone. Zawieszenie stosowania układu oznacza automatyczną zmianę – pogorszenie sytuacji pracownika.
Zawieszenie stosowania postanowień układu działa w ten sposób, iż jego postanowienia ulegają albo uchyleniu albo czasowej modyfikacji. Gdy dochodzi do ich całkowitego uchylenia, to danego postanowienia się nie stosuje, a co za tym idzie – pracownik nie nabywa przewidzianych w nim uprawnień. Nie obowiązuje, bowiem przepis stanowiący podstawę takich uprawnień. Wykładnia zgodnie, z którą zawieszenie stosowania układu zbiorowego prowadzi tylko do przesunięcia daty wymagalności uprawnień, byłaby sprzeczna nie tylko z brzmieniem art. 241[3] § 3, który wyraźnie stanowi o niestosowaniu z mocy prawa w okresie zawieszenia układu zawieszonych postanowień układowych, a nie o odroczeniu realizacji zobowiązań pracodawcy, ale także z celem instytucji zawieszenia. Samo tylko przesunięcie wymagalności nie poprawiłoby bowiem sytuacji finansowej pracodawcy.
Nie ma żadnych argumentów przemawiających za tym, by postanowienia układu dotyczące nagrody jubileuszowej traktować w inny sposób. Jeśli pracownik nabył prawo do nagrody w chwili, gdy układ był zawieszony, to należy tę sytuację traktować tak, jakby postanowień o nagrodzie zupełnie nie było.
Sąd Najwyższy zastrzegł jednak, iż z brzmienia postanowień o nagrodzie jubileuszowej może wynikać do innego. Otóż odwieszenie stosowania układu w części dotyczącej nagród jubileuszowych stwarza taką sytuację, jakby postanowienia te weszły w życie. Tymczasem postanowienia układu mogą być sformułowane tak, iż pracownik nabywa prawo do nagrody nie w chwili spełnienia określonych warunków, lecz w chwili wejścia w życie przepisów układu. Ponadto kwestię tę może regulować porozumienie o zawieszeniu stosowania układu.
