Zgodnie z rozporządzenie o dofinansowanie ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zaopatrzenie w sprzęt rehabilitacyjny mogą ubiegać się osoby niepełnosprawne stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności pod warunkiem, że przeciętny miesięczny dochód – w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych – podzielony przez liczbę osób we wspólnym gospodarstwie domowym obliczony za kwartał poprzedzający miesiąc złożenia wniosku nie przekracza 50% przeciętnego wynagrodzenia na osobę we wspólnym gospodarstwie domowym oraz jeżeli zachodzi potrzeba prowadzenia rehabilitacji w warunkach domowych przy użyciu tego sprzętu. Ubiegać się o dofinansowanie mogą również jeden raz w roku – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej pod warunkiem, że prowadzą działalność związaną z rehabilitacją osób niepełnosprawnych przez okres, co najmniej dwóch lat przed dniem złożenia wniosku oraz udokumentują posiadanie środków własnych lub pozyskanych z innych źródeł na sfinansowanie przedsięwzięcia w wysokości nieobjętej dofinansowaniem ze środków Funduszu. W przypadku, gdy podmiot ubiegający się o dofinansowanie ma zaległości wobec Funduszu lub podmiot ten był – w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku – stroną umowy o dofinansowanie ze środków Funduszu rozwiązanej z przyczyn leżących po stronie tego podmiotu to dofinansowanie nie przysługuje. Dopłata likwidacji barier architektonicznych w komunikowaniu się i technicznych przysługuje oddzielnie na każdy rodzaj zadania. Jednak tego rodzaju dopłata nie przysługuje osobom niepełnosprawnym, które w ciągu trzech lat przed złożeniem wniosku uzyskały odpowiednio na te cele dotacje ze środków Funduszu. W rozporządzeniu wyraźnie zostało podkreślone, iż dofinansowanie nie może obejmować kosztów realizacji zadania poniesionych przed przyznaniem środków finansowych i zawarciem umowy o dofinansowanie ze środków Funduszu.
Zmianie uległ również warunek odnoszący się do terminu, w jakim osoba niepełnosprawna mogła ponownie ubiegać się o likwidację bariery architektonicznej. W związku z dużymi kosztami likwidacji tych barier i sygnalizowanym brakiem środków finansowych wnioskodawców uniemożliwiającym jednorazową likwidację barier architektonicznych zrezygnowano z trzyletniego ograniczenia udzielenia dofinansowania. Doprecyzowaniu ulega również sposób liczenia terminu uniemożliwiającego udzielenie dofinansowania na likwidację barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych, oddzielnie na każdy rodzaj zadania. Ponadto zmiany w rozporządzeniu uwzględniają zmiany dotyczące pomocy publicznej, wynikające z nowych uregulowań prawa wspólnotowego.