W rozdziale pierwszym oraz drugim ustawy znalazły się przepisy dotyczące systemu ogólnego uznawania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodów regulowanych. Zasady ogólne nie uległy zmianie, dlatego też większość przepisów w tym rozdziale została przeniesiona z poprzednio obowiązującej ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych z pewnymi zmianami. Art. 1 powyższej ustawy określa jej podmiotowy zakres. Oznacza to, że przepisami objęci będą obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Ponadto, przepisy ustawy będą stosowane także do członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043) oraz obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694), co wynika z prawa wspólnotowego (dyrektywa 2004/38 oraz 2003/109).
Art. 11 ustawy stanowi przeniesienie przepisów ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania niektórych działalności. Jego umieszczenie w tym rozdziale nie jest przypadkowe, ponieważ przepisy dyrektywy 2005/36/WE przewidują, iż w przypadku, gdy wnioskodawca zamierzający wykonywać działalność regulowaną nie spełnia wymogów określonych w tym artykule, mają zastosowanie do niego zasady uznawania kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych. Z kolei art. 18 ustawy szczegółowo określa dokumenty, które organ właściwy może wymagać od wnioskodawcy w postępowaniu o uznanie kwalifikacji zawodowych, świadczące o jego nienagannym charakterze, stanie zdrowia, sytuacji finansowej itd. Art. 18 stanowi, iż ilekroć przepisy regulacyjne bądź przepisy odrębne uzależniają wykonywanie zawodu regulowanego lub działalności od spełnienia określonych wymogów dotyczących niekaralności wnioskodawcy lub od jego postawy etycznej, lub braku ogłoszenia upadłości, lub braku zakazu wykonywania zawodu, zawieszenia prawa jego wykonywania, lub skreślenia z listy osób uprawnionych do wykonywania zawodu na podstawie orzeczenia sądu, lub w wyniku postępowania dyscyplinarnego – właściwy organ musi ustalić spełnienie przesłanek przewidzianych tymi przepisami na podstawie dokumentów wystawionych przez państwo wnioskodawcy lub inne państwo członkowskie, w którym wnioskodawca wykonywał zawód lub działalność. Dlatego też, jeśli w państwie wnioskodawcy nie są wydawane dokumenty wspomniane powyżej, to dowodem w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji jest oświadczenie wnioskodawcy złożone w formie i trybie określonym w przepisach tego państwa. Z kolei, jeśli przepisy regulacyjne wymagają odpowiedniego stanu zdrowia do wykonywania zawodu regulowanego lub działalności – to wówczas dowodem w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji są dokumenty wystawione przez upoważnioną instytucję państwa wnioskodawcy lub innego państwa członkowskiego, w którym wnioskodawca wykonywał ostatnio dany zawód lub działalność. W sytuacji, gdy przepisy regulacyjne lub przepisy odrębne uzależniają wykonywanie zawodu regulowanego lub działalności od określonej sytuacji finansowej wnioskodawcy to właściwy organ – ustalając spełnienie tej przesłanki musi uznać zaświadczenie wydane przez bank prowadzący działalność w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, z którego pochodzi lub przybywa wnioskodawca. Ustawodawca przewidział także sytuację, gdy przepisy regulacyjne lub przepisy odrębne przewidują obowiązek ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby, która wykonuje zawód regulowany lub działalność. W przypadku, gdy osoba ta zawrze umowę ubezpieczenia z zakładem ubezpieczeń z innego państwa członkowskiego, obowiązek ten będzie uważany za spełniony, pod warunkiem, że osoba ta przedstawi dowód zawarcia umowy ubezpieczenia spełniającej warunki określone w tych przepisach. Dokumenty te wnioskodawca musi przedłożyć nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia ich wydania.
