W projekcie nowelizacji zaproponowano dodanie dwóch rozdziałów do obowiązującej ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.). Dodany rozdział 66c jest zatytułowany „Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o wykonani orzeczenia przepadku”. Zgodnie z zaproponowanymi przepisami w razie prawomocnego orzeczenia wobec obywatela polskiego lub cudzoziemca przepadku – sąd właściwy w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia może wystąpić o jego wykonanie bezpośrednio do właściwego sądu lub innego właściwego organu państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym sprawca posiada mienie lub osiąga dochody. Natomiast w razie niemożności jego ustalenia uznać należy państwo, w którym ma stałe lub czasowe miejsce pobytu. Wystąpienie kierowane jest każdorazowo przez właściwy sąd do jednego państwa członkowskiego UE. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy wystąpienie dotyczy określonych składników mienia – wówczas może ono nastąpić do więcej niż jednego państwa członkowskiego, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo, że określone składniki mienia znajdują się w więcej niż jednym państwie wykonania orzeczenia lub w jednym z wielu państw wykonania orzeczenia lub postępowanie wykonawcze będzie prowadzone w więcej niż jednym państwie wykonania orzeczenia. Do poświadczonego za zgodność z oryginałem odpisu orzeczenia przepadku należy dołączyć zaświadczenie zawierające wszystkie istotne informacje umożliwiające jego prawidłowe wykonanie. Zaświadczenie powinno zostać przetłumaczone na język urzędowy państwa wykonania orzeczenia albo na inny język wskazany przez to państwo. Jeżeli kwota uzyskana z tytułu wykonania orzeczeń przewyższa równowartość 10.000 euro, właściwy sąd wzywa właściwy sąd lub inny właściwy organ państwa wykonania orzeczenia do przekazania połowy uzyskanej kwoty na rachunek bankowy tego sądu.
Drugi z zaproponowanych rozdziałów zatytułowany został „Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o wykonanie orzeczenia przepadku”. W sytuacji wystąpienia państwa członkowskiego Unii Europejskiej o wykonanie prawomocnego orzeczenia przepadku, orzeczenie to podlega wykonaniu przez sąd rejonowy w okręgu, którego sprawca posiada mienie lub osiąga dochody, albo ma stałe lub czasowe miejsce pobytu. Do tego orzeczenia lub jego odpisu poświadczonego za zgodność z oryginałem powinno być dołączone zaświadczenie zawierające wszystkie istotne informacje umożliwiające jego prawidłowe wykonanie. Zgodnie z zaproponowanym art. 611fag §3 do wykonania orzeczenia państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwy sąd przystępuje niezwłocznie. Natomiast w sytuacji, gdy sąd, do którego zostało skierowane orzeczenie nie jest właściwy do nadania mu biegu musi on przekazać je właściwemu sądowi oraz powiadomić o tym właściwy sąd lub inny właściwy organ państwa wydania orzeczenia.
Zaproponowane przepisy przewidują możliwość odmowy wykonania orzeczenia przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości w części, w której wydane ono zostało w oparciu o domniemanie pochodzenia tej korzyści z przestępstwa, inne niż domniemanie: pochodzenia korzyści majątkowej z przestępstwa innego niż to, za które sprawca został skazany, popełnionego do chwili wydania chociażby nieprawomocnego wyroku, pochodzenia korzyści majątkowej z innego przestępstwa podobnego do przestępstwa, za które sprawca został skazany, popełnionego do chwili wydania chociażby nieprawomocnego wyroku, bądź pochodzenia z przestępstwa mienia nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu sprawcy. Ponadto można odmówić wykonania orzeczenia przepadku korzyści majątkowej albo jej równowartości, wydanego w oparciu o ostatnie wymienione 3 domniemania, w której orzeczenie przepadku byłoby niedopuszczalne według prawa polskiego.
W artykule 611ah §3 wymieniono spis sytuacji, w których można odmówić wykonania orzeczenia przepadku korzyści majątkowej. Dzieje się tak m.in. w sytuacji, gdy: do orzeczenia nie dołączono zaświadczenia, bądź zaświadczenie to jest niekompletne lub w sposób oczywisty jest niezgodne z treścią orzeczenia, orzeczenie dotyczy przestępstw, które według prawa polskiego zostały popełnione w całości lub w części, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym lub sprawca nie podlega jurysdykcji polskich sądów karnych lub też brak jest wymaganego zezwolenia na jego ściganie.
