Umowa, której przedmiotem jest zakaz konkurencji może dotyczyć także samych przedsiębiorców, niezwiązanych stosunkiem pracy. Generalnie powyższa sytuacja będzie miała miejsce, gdy współpracuje ze sobą co najmniej dwóch przedsiębiorców, przy czym jeden z nich chce nawiązać współpracę z kolejną firmą na rynku. Cały problem tkwi zatem w kwestii ochrony informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, tak aby nowy kontrahent nie uzyskał do nich dostępu, chyba że otrzyma na to wyraźną zgodę.
Zakaz konkurencji pomiędzy przedsiębiorcami może pojawić się pod postacią klauzuli w łączącej strony umowie. W praktyce jest to najczęstsza forma ochrony znaczących informacji danego przedsiębiorcy. Pamiętajmy, że w pierwszej kolejności strony są związane treścią takiej umowy. Tym samym klauzula (albo odrębna umowa) zakazująca działań konkurencyjnych powinna wyraźnie określać definicję działalności konkurencyjnej, a także sankcje za naruszenie owego zakazu.
Czasami umowa wiążąca strony może nie zawierać w swej treści zakazu konkurencji, a jedna ze współpracujących ze sobą stron dopuści się czynu polegającego na ujawnieniu cudzych informacji uznanych za poufne. W takiej sytuacji zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zgodnie z treścią art. 11 w/w ustawy, czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy. Pamiętajmy przy tym, że powyższa regulacja znajduje zastosowanie również do osoby, która świadczyła pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego – przez okres trzech lat od jego ustania, chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy. Z drugiej strony powyższych zapisów nie stosuje się wobec tego, kto od nieuprawnionego nabył, w dobrej wierze, na podstawie odpłatnej czynności prawnej, informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. Sąd może zobowiązać nabywcę do zapłaty stosownego wynagrodzenia za korzystanie z nich, nie dłużej jednak niż do ustania stanu tajemnicy. Ustawa definiuje także tajemnicę przedsiębiorstwa, zgodnie z którą rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Informacja techniczna obejmuje całokształt wiadomości dotyczących urządzeń eksploatowanych przez przedsiębiorcę, związanych z cyklem produkcyjnym, natomiast informacja ma charakter technologiczny, kiedy dotyczy sposobów wytwarzania formuł chemicznych, wzorów i metod działania.
Jeżeli zatem jeden z przedsiębiorców dopuści się w/w czynu nieuczciwej konkurencji, poszkodowany może żądać na drodze sądowej słusznego odszkodowania. Naruszający uczciwą konkurencję ponoszą w takiej sytuacji odpowiedzialność cywilną, a w niektórych sytuacjach także i karną (w zależności od tego czy czyn narusza przepisy karne zamieszczone w omawianej ustawie). Pozew powinniśmy wytoczyć przed sąd, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę lub wg właściwości ogólnej, czyli przed sąd siedziby pozwanego.
