Zgodnie z treścią art. 48 w/w aktu prawnego, prokurator jest obowiązany zachować w tajemnicy okoliczności sprawy, o których w postępowaniu przygotowawczym, a także poza jawną rozprawą sądową, powziął wiadomość ze względu na swoje stanowisko prokuratora. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa także po ustaniu stosunku służbowego. Tym samym jeśli dana osoba nie jest już prokuratorem (np. z powodu wydalenia ze służby, czy dobrowolnej rezygnacji) nie ma prawa ujawniać zdobytych wcześniej informacji związanych z wykonywaniem zawodu. Tajemnica taka obowiązuje zatem w praktyce do końca życia. Z drugiej strony ustawodawca przewidział pewien wyjątek od takiej zasady – zachowanie tajemnicy nie ma zatem charakteru bezwzględnego.
Przez okoliczności sprawy, które powinny zostać utrzymane w tajemnicy powinniśmy rozumieć przede wszystkim informacje na temat danych podejrzanego czy osoby podejrzanej, a także w późniejszym etapie postępowania karnego – oskarżonego. Dane te mogą obejmować adres zamieszkania, miejsce wykonywanej pracy, stan cywilny, przynależność do grup zawodowych czy politycznych itd. Dotyczą także imienia, nazwiska, wieku, wykształcenia czy doświadczenia zawodowego uczestnika toczącego się postępowania. Wyjawienie tajemnicy jest nie tylko przewinieniem dyscyplinarnym uzasadniającym pociągnięcie prokuratora do odpowiedzialności, ale także zdarzeniem naruszającym dobra osobiste konkretnej osoby. W grę wchodzi zatem dodatkowa odpowiedzialność cywilnoprawna nierzetelnego prokuratora. Informacjami chronionymi są nie tylko informacje bezpośrednio związane z toczącą się sprawą (dotyczące wprost uczestników postępowania), ale także wszelkie dane pośrednio uzyskane przez prokuratora w sprawie (niekoniecznie mające ścisły związek z daną sprawą, wynikłe niejako przez przypadek).
Konieczność zachowania tajemnicy ustaje, gdy prokurator składa zeznania jako świadek w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem, chyba że ujawnienie tajemnicy zagraża dobru Państwa albo takiemu ważnemu interesowi prywatnemu, który nie jest sprzeczny z celami wymiaru sprawiedliwości. W takich wypadkach od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić prokuratora Prokurator Generalny. Pojęcie ważnego interesu prawnego nie zostało w żaden sposób zdefiniowane przez ustawodawcę, tym samym o tym czy dana okoliczność może być pod nią podciągnięta będzie zależało każdorazowo od całości toczącej się sprawy. Podobnie będzie zresztą z terminem „dobro Państwa”. Nie da się zatem jednoznacznie określić jakie przesłanki powinny być spełnione, aby Prokurator Generalny mógł zwolnić prokuratora od zachowania tajemnicy w prowadzonej przez niego sprawie.
