Podatnicy, którzy z przyczyn losowych znaleźli się w ciężkiej sytuacji finansowej mogą skorzystać z bezzwrotnej pomocy finansowej w postaci zapomogi. Należy jednakże pamiętać, że w zależności od przeznaczenia, a także od wartości uzyskanej kwoty, tego typu pomoc może być różnie traktowana w ujęciu podatkowym. Nie da się jednoznacznie stwierdzić, że każda wartość pieniężna przekazana podatnikom w postaci zapomogi nie podlega opodatkowaniu.
Zwolnienie pomocy do 2 280 zł
Podatnicy, którzy na skutek indywidualnych zdarzeń losowych znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej mogą liczyć na pomoc w postaci zapomogi. Środki finansowe uzyskane w ten sposób, w myśl artykułu 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione są z zobowiązania względem organu podatkowego z tytułu tego podatku. Należy pamiętać, że jest to jednakże uwarunkowane spełnieniem kilku warunków. Przede wszystkim wartość uzyskanej pomocy finansowej, czyli suma wszystkich zapomóg, nie może być wyższa w ciągu roku podatkowego od kwoty 2 280 zł.
Uwaga! Limit ten nie odnosi się do świadczeń z pomocy społecznej a także świadczenia pomocy dla uczniów i studentów oraz uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz środków własnych szkół i uczelni.
Od zapomogi zwolnionej z podatku, nie odprowadza się także składek na ubezpieczenie społeczne. Bez znaczenia jest także źródło finansowania, w związku z czym niezależnie od tego, czy zapomoga wypłacana jest ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, czy też ze środków obrotowych przedsiębiorstwa, spełniające inne warunki dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu. Dopiero nadwyżka powstająca po przekroczeniu limitu ustawowego powoduje powstanie obowiązku podatkowego względem organu podatkowego.
Pomoc w następstwach nieprzewidzianych zdarzeń losowych
Drugim warunkiem, którego spełnienie pozwala na skorzystanie ze zwolnienia od podatku uzyskanej wartości zapomogi dotyczy przyczyny, następstwem której jest ciężka sytuacja podatnika. W myśl przepisów musi być efektem negatywnych zdarzeń losowych o charakterze indywidualnym, klęsk żywiołowych oraz długotrwałych chorób lub nawet śmierci. W związku z tym, że wspomniana już ustawa szczegółowo nie definiuje zakresu powyższych zdarzeń, można założyć, że za zdarzenia losowe można uznać wszelkie zdarzenia, które są nieprzewidziane, w związku z czym niemożliwe do uniknięcia nawet przy zachowaniu należytej ostrożności. Przykładowo jako indywidualne zdarzenia losowe przyjmuje się różnego rodzaju nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, pożar lub zalanie wodą domu, włamanie, a także kradzież. Pojęcie klęski żywiołowej można utożsamiać z niszczycielskim działaniem sił przyrody, a więc różnego rodzaju kataklizmy, takie jak powódź, huragan czy też gradobicie.
Najtrudniejszym do określenia zakresem pojęciowym wydaje się długotrwała choroba. Jednakże można uznać, że za długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę, która z medycznego punktu widzenia określana jest jako choroba przewlekła.
Elżbieta Węcławik, Tax Care
Adam Bujalski, księgowy Tax Care
