Od 1 stycznia 2013 r., zgodnie z ustawą z 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2012 r. poz. 637), obowiązuje nowy wiek emerytalny dla kobiet i mężczyzn. Na podstawie tej ustawy następować ma stopniowe podwyższanie i zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn do 67 lat.
Zasadniczym wymogiem nabycia prawa do emerytury dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. jest osiągnięcie powszechnego wieku emerytalnego (kobiety 60-67 lat, mężczyźni 65-67 lat). Wyłącznie od spełnienia tego warunku prawnego uzależnione jest przyznanie emerytury z nowego systemu emerytalnego.
W konsekwencji zmian wprowadzonych przez ustawodawcę w zasadach ustalania wieku uprawniającego do nabywania świadczeń emerytalnych w niektórych przypadkach zmianie ulegnie również moment wejścia w tzw. okres ochronny (ochrona przedemerytalna). Zgodnie z art. 39 Kodeksu pracy (k.p.) pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Pracownicy, którzy w dniu 1 stycznia 2013 r. byli objęci ochroną stosunku pracy wynikającą z art. 39 k.p. (lub mogli być nią objęci, gdyby w tym dniu pozostawali w stosunku pracy), zachowują tę ochronę przez czas do osiągnięcia wieku emerytalnego (art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw). Będzie zatem następowało przejściowe wydłużenie 4-letniego okresu ochronnego (od 1 miesiąca do roku i 4 miesięcy) dla kobiet urodzonych od dnia 1 stycznia 1953 r. do dnia 31 grudnia 1956 r. oraz mężczyzn urodzonych od dnia 1 stycznia 1948 r. do dnia 31 grudnia 1951 r.
Zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 1998 Nr 162, poz. 1118 ze zm.) wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie od dnia 1 stycznia 1960 r. do dnia 31 marca 1960 r. wynosi co najmniej 62 lata i 5 miesięcy (art. 24 ust. 1a pkt 30 ustawy), a dla mężczyzn urodzonych po dniu 30 września 1953 r. wynosi co najmniej 67 lat. (art. 24 ust. 1b pkt 20 ustawy). Zatem osiągnięcie wieku emerytalnego przez pracownicę urodzoną 6 stycznia 1960 roku nastąpi najwcześniej 6 czerwca 2022 roku, a przez pracownika urodzonego 24 maja 1956 r. – najwcześniej 24 maja 2023 r. . Wymiar czasu pracy pracownika zatrudnionego na umowę na czas nieokreślony nie ma wpływu na moment uzyskania prawa do świadczeń emerytalnych, podobnie nie ma wpływu na moment wejścia w tzw. okres ochronny. W omawianym przypadku okresy ochronne rozpoczną się odpowiednio 6 czerwca 2018 r. i 24 maja 2019 r.
Podstawa prawna:
[art. 39 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodek pracy (Dz.U. Nr 24, poz. 141 ze zm.)]
[art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012 r. poz. 637)]
[art. 24 ust. 1a pkt 30, art. 24 ust. 1b pkt 20 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 1998 Nr 162, poz. 1118 ze zm.)]
