Rozwiązanie umowy z operatorem komórkowym przed wyraźnie wskazanym w niej terminem jest prawnie dopuszczalne. Pamiętajmy jednak, że z reguły wiąże się to z konsekwencjami finansowymi – wszystko jednak zależy od przyczyny z jakiej chcemy taką umowę rozwiązać. Zgodnie z art. 57 ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, warunki umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci, nie mogą uniemożliwiać lub utrudniać abonentowi korzystania z prawa do zmiany dostawcy usług świadczącego publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne.
Po pierwsze, gdy zawartą już wcześniej umowę przedłużyliśmy na warunkach promocyjnych np. na rok lub dwa lata, a następnie chcemy ją zerwać przed upływem wymaganego terminu, to operator komórkowy ma prawo żądać zapłaty kary umownej – zapisy dotyczące kar umownych za wcześniejsze ich zerwanie znajdują się w 99% umów telekomunikacyjnych. Zgodnie bowiem z art. 56 ust. 7 Prawa telekomunikacyjnego, w przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta nie może przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania.
Druga sytuacja może dotyczyć braku zasięgu w miejscowości, w której zamieszkujemy, co jest wyłączną przyczyną przedwczesnego zerwania umowy z operatorem komórkowym. W takiej sytuacji możemy żądać zerwania umowy na skutek błędnego jej zawarcia – sądziliśmy bowiem, ze dany operator będzie w stanie obsługiwać telefony w danej miejscowości. Zgodnie z treścią art. 88 Kodeksu cywilnego, uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie. Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu – z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby – z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał. Takie zerwanie umowy nie będzie wiązać się z dodatkowymi kosztami, jednak z drugiej strony wykazanie zawarcia umowy pod wpływem błędu może być w praktyce bardzo trudne. Liczmy się także z tym, że sprawa może ostatecznie trafić na drogę sądową.
Trzecia sytuacja dotyczy rozwiązania umowy z innych przyczyn – np. znalezienie operatora, który oferuje nam usługi na korzystniejszych warunkach. Musimy wówczas dokładnie przeanalizować treści zawarte w umowie i odnaleźć zapisy dotyczące przedterminowego rozwiązania umowy z operatorem komórkowym. W praktyce sytuacja taka jest bardzo zbliżona do tego, co było opisane na samym początku. Wcześniejsze rozwiązanie umowy skutkuje prawie zawsze dodatkowymi opłatami na rzecz operatora komórkowego. W umowie powinien istnieć zapis dotyczący trybu rozwiązania umowy – z reguły polega on na pisemnym powiadomieniu operatora przez klienta o chęci zerwania danej umowy oraz zapłacie konkretnej kwoty pieniężnej z tego tytułu. Termin na wypowiedzenie umów zawartych na czas nieokreślony nie powinien przekraczać 3 miesięcy, jeżeli jednak będzie on dłuższy, to taki zapis jest niezgodny z prawem i nie posiada mocy prawnej.
