Konfrontacja jest elementem postępowania dowodowego a jej przeprowadzenie zależy od decyzji organu prowadzącego postępowanie karne.
Tak jak każdy inny dowód może być ona przeprowadzona na wniosek stron lub z urzędu. Konfrontację przeprowadza się głównie wówczas, gdy w wypowiedziach danych osób pojawiają się wątpliwości i sprzeczności. Konfrontować można zarówno świadków, biegłych jak i podejrzanych. Może ona dotyczyć dwóch lub nawet większej liczby osób. Prawo do przeprowadzania konfrontacji mają zarówno policja, prokurator, jak i sąd. Jeżeli konfrontację zarządza sąd może się ona odbyć bezpośrednio przed składem orzekającym w danej sprawie albo przed innym. Ważne, żeby wezwane osoby stawiły się przed sądem jednocześnie.
Konfrontacja polega na bezpośrednim i jednoczesnym przesłuchaniu osób składających sprzeczne lub zupełnie odmienne od siebie oświadczenia w celu wyjaśnienia tych różnic oraz ustalenia rzeczywistego przebiegu danego zdarzenia lub danego stanu faktycznego. Przeprowadzenie konfrontacji odbywa się w ten sposób, że organ prowadzący postępowanie przygotowawcze lub sąd jednocześnie wzywa przesłuchiwane osoby i odczytuje im ich fragmenty zeznań sprzecznych ze sobą lub odmiennie relacjonujących jedno zdarzenie i prosi o wyjaśnienie rozbieżności. Nawet jeśli świadkowie do końca pozostaną przy sprzecznych wersjach zeznań to skonfrontowanie ich pomaga sądowi ocenić, któremu z nich dać wiarę. Sąd musi wziąć pod uwagę fakt, że rozbieżności w zeznaniach mogą wynikać nie tylko z kłamstwa ale także z odmiennego postrzegania faktów i zdarzeń przez poszczególne osoby. Każda z osób może bowiem zwracać uwagę na coś innego. W trakcie konfrontacji nie można dopuścić do rozmowy między konfrontowanymi. Ważne są nie tylko pytania zadawane poszczególnym osobom ale kolejność ich odpytywania oraz także odpowiednie przerwy między nimi.
Oceny przebiegu konfrontacji dokonuje sąd w oparciu o zasadę swobodnej oceny dowodów, czyli w oparciu o swoją indywidualną ocenę.
Bez względu na to, jaki jest wynik konfrontacji i co podtrzymają świadkowie, to sąd ocenia, komu dać wiarę. Z czynności konfrontacji sporządza się dokładny protokół, który jest jej zapisem.
W konfrontacji nie może brać udziału świadek incognito, czyli anonimowy. Możliwe jest jedynie ponowne przesłuchaniu anonimowego świadka w celu wyjaśnienia sprzeczności między zeznaniami jego i innych osób.
