Tak naprawdę Kodeks pracy wyraźnie określa wymiar czasu pracy. Zgodnie z treścią art. 130 KP, Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się:
- mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie
- dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.
Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Wymiar czasu pracy pracownika w przeciętnym okresie rozliczeniowym ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy. Pamiętajmy, że czas pracy nie może generalnie przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.
Zmiana wysokości etatu w trakcie miesiąca, niezależnie czy nastąpiło to na wniosek pracownika czy też z inicjatywy samego pracodawcy, zawsze powoduje konieczność podzielnia wynagrodzenia pracownika na kwotę przed i po zmianie etatu. Tak naprawdę nie jest to trudne zadanie, wystarczy bowiem obliczyć wysokość pensji za czas od początku określonego miesiąca do momentu zmiany wysokości etatu, następnie wysokość wynagrodzenia od dnia świadczenia pracy na nowych warunkach do końca danego miesiąca. Po uzyskaniu dwóch konkretnych wartości, sumujemy je i tak powstaje wysokość „przejściowej” pensji dla pracownika. Pamiętajmy przy tym, że okres nieusprawiedliwionej nieobecności nie powoduje obniżenia wymiaru czasu pracy w okresie rozliczeniowym.
Dodatkowo zgodnie z §12 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, gdy okres pozostawania pracownika w stosunku pracy nie obejmuje pełnego miesiąca – miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu i otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z tych przyczyn. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.
Ważną kwestią jest również dokumentacja przekazywana do ZUS w zaistniałej sytuacji. W dokumentach rozliczeniowych przekazywanych do tej instytucji wskazujemy łączny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a także na ubezpieczenie zdrowotne – po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika. Jeśli pracownik otrzyma dwie wypłaty w jednym miesiącu – np. jedną wynikającą z umowy na cały etat, a drugą z umowy na 1/2 etatu, to wówczas składki na ZUS oraz zaliczki na podatek dochodowy muszą być naliczone i potrącone od wszystkich dwóch wypłat.
Podstawa prawna:
[art.130 k.p.]
[§12 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy]
