Zmiany przewidziane w art. 1 pkt 1 projektu ustawy polegają na rezygnacji z przywoływania w tekście ustawy konkretnych tytułów rozporządzeń Komisji Europejskiej dotyczących pomocy publicznej. Aktualnie planowane jest wydanie przez Komisję Europejską nowego rozporządzenia, które dotyczyć ma pomocy zwolnionej z notyfikacji, co spowoduje, że katalog określony w art. 2 pkt 3 ustawy będzie wkrótce zawierał odwołania do aktów uchylonych.
Ustawa wymienia następujące rozporządzenia KE:
-
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 68/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy szkoleniowej (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, z późn. zm.),
-
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2204/2002 z dnia 5 grudnia 2002 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa w zakresie zatrudnienia (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002, z późn. zm.),
-
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, z późn. zm.),
-
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1595/2004 z dnia 8 września 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa (Dz. Urz. UE L 291 z 14.09.2004, str. 3),
-
rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1/2004 z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rolnymi (Dz. Urz. UE L 1 z 3.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 24);
Zaproponowana zmiana pozwoli również na uniknięcie powyższej sytuacji, jak również konieczności każdorazowej nowelizacji ustawy w przypadku zmian wprowadzanych w prawie wspólnotowym.
Podobne argumenty uzasadniają zmiany przewidziane w art. 1 pkt 1 lit b, c i d projektu tej ustawy. Od 1 stycznia 2007 roku obowiązuje rozporządzenie Komisji (WE) nr nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5), podczas gdy w ustawie znajduje się odniesienie do nieobowiązującego już rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 30). Ponadto z dniem 1 sierpnia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz. UE L 193 z 25.07.2007, str. 6 ). Biorąc to pod uwagę w projekcie ustawy przewidziano uchylenie pkt 4 i 4a w art. 2 ustawie, co spowoduje usunięcie odwołania do konkretnych rozporządzeń Komisji (WE), które dotyczą pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie. Zważywszy na to modyfikacji ulegają również definicje pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie. Dodatkowo w celu ujednolicenia zasad przywoływania w tekście ustawy przepisów prawa wspólnotowego w art. 2 pkt 10c zmienianej ustawy zrezygnowano z podania pełnego tytułu rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. WE L 17 z 21.01.2000, str. 10; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 4, t. 4, str. 198).
Projekt uzupełnia również słownik ustawy o dwa nowe pojęcia: aplikacja SHRIMP i aplikacja. Pierwsze z nich określa system służący monitorowaniu pomocy publicznej innej niż pomoc w rolnictwie i rybołówstwie, a drugie aplikację do monitorowania pomocy w rolnictwie i rybołówstwie. Wprowadzenie wyżej wymienionych pojęć jest konieczne z uwagi na planowane wdrażanie systemów monitorowania pomocy.
Nowe brzmienie art. 32a ustawy określa obowiązki podmiotów, które udzielają pomocy wobec ministra właściwego do spraw rolnictwa – zarówno w zakresie sprawozdań o udzielonej pomocy w rolnictwie lub rybołówstwie, jak również informacji o nieudzieleniu takiej pomocy. Z kolei art. 32a ust. 2 stanowi odesłanie do przepisów art. 32 ust. 2-9 – czyli określa obowiązek analogicznego jak w przypadku Prezesa Urzędu – pośredniczenia przy przekazywaniu sprawozdań albo informacji. W projekcie oprócz obecnie obowiązującej procedury przekazywania sprawozdań na wskazanych formularzach wprowadza się alternatywny sposób sporządzania i przekazywania sprawozdań oraz informacji przy wykorzystaniu aplikacji elektronicznej opracowanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Argumenty przemawiające za wdrożeniem takiej aplikacji są analogiczne jak w przypadku aplikacji SHRIMP. W odróżnieniu od aplikacji SHRIMP, która w przypadku organów skarbowych i celnych udostępniana jest przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, aplikacja służąca monitorowaniu pomocy w rolnictwie lub rybołówstwie jest udostępniana wszystkim podmiotom udzielającym pomocy tylko przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Jest to konieczne z uwagi na fakt, iż aplikacja ta nie jest zintegrowana z systemami funkcjonującymi w resorcie finansów.
Porady prawne
