Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem, przy czym w przypadku umowy kredytu konsumenckiego, w przypadkach gdy kredytodawca nie doręcza konsumentowi egzemplarza umowy w chwili jej zawarcia jest obowiązany wręczyć konsumentowi niepodpisany informacyjny egzemplarz umowy odpowiadający jej treści. Kredytodawca jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od daty zawarcia umowy, doręczyć konsumentowi podpisany przez strony egzemplarz umowy.
Umowa musi zawierać podstawowe dane dotyczące pożyczkobiorcy oraz pożyczkodawcy.
W dokumencie muszą się też znaleźć wszystkie informacje dotyczące kosztów oraz warunków spłaty:
· wysokość udzielanej pożyczki,
· termin spłaty oraz związane z tym zasady,
· oprocentowanie pożyczki w skali roku oraz ewentualne warunki jego zmiany,
· prowizje, opłaty oraz inne koszty związane z udzieleniem pożyczki,
· rzeczywista roczna stopa oprocentowania,
· zabezpieczenia,
· pozostałe koszty związane z zawartą umową,
· informacja o łącznej kwocie wszystkich kosztów,
· informacja na temat wcześniejszej spłaty oraz związanych z tym ewentualnych kosztów,
· informacja o możliwości odstąpienia przez klienta od umowy, oraz o skutkach z tym związanych,
· informacje na temat sankcji związanych z nieterminową spłatą pożyczki,
· informacja o skutkach związanych z brakiem spłaty pożyczki.
Jeśli umowa nie zawiera elementów określonych ustawowo, umowa taka jest nieważna z mocy prawa, o ile jest zaliczona jako kredyt konsumencki. Należy zastanowić się nad tym czy warto taką umowę podpisywać. Może się okazać, że o wiele korzystniejsze a zarazem bezpieczniejsze jest skorzystanie z oferty konkurencji, która stosuje się do ogólnie przyjętych zasad.
Przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci. Ustawy o kredycie konsumenckim nie stosuje się do umów o kredyt konsumencki, o wysokości większej niż 80.000 zł albo równowartości tej kwoty w innej walucie niż waluta polska. Wówczas zastosowanie będą miały przepisy kodeksu cywilnego.
