Spis treści
Zasady wypłacania świadczenia wychowawczego
Świadczenie wychowawcze przysługuje:
- matce,
- ojcu,
- opiekunowi faktycznemu albo opiekunowi prawnemu dziecka.
Świadczenie to przysługuje powyższym osobom do dnia ukończenia przez dziecko 18 roku życia.
Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata następują odpowiednio na wniosek matki, ojca, opiekuna faktycznego albo opiekuna prawnego dziecka, który składa się przez Internet lub w gminie, albo przesyła za pośrednictwem Poczty Polskiej. Wniosek składać można od dnia 1 kwietnia.
Ustawa nie uzależnia przyznania świadczenia wychowawczego na drugie i kolejne dziecko od określonego przepisami ustawy progu dochodowego. Inaczej jest w przypadku ubiegania się o świadczenie wychowawcze na pierwsze bądź jedyne dziecko. Wówczas świadczenie wychowawcze przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800,00 zł. Jeżeli członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne, świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko osobom, o których mowa wyżej, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 1 200,00 zł. Dlatego też jeśli wnioskujemy o świadczenie wychowawcze na pierwsze lub jedyne dziecko, musimy dołączyć do wniosku:
- oświadczenia dokumentujące wysokość dochodu niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – jeśli członkowie rodziny osiągają takie dochody,
- oświadczenie o deklarowanych dochodach osiąganych przez osoby podlegające przepisom o zryczałtowanym podatku dochodowym – jeśli członkowie rodziny osiągają takie dochody,
- dokumenty (w tym oświadczenia) potwierdzające utratę lub uzyskanie dochodu w przypadku zmian sytuacji dochodowej.
W przypadku, gdy wniosek będzie wysyłany przez Internet, wnioskodawca będzie miał możliwość również załączenia załączników w formie elektronicznej.
W jaki sposób państwo skontroluje wydatkowanie przyznanych 500 złotych?
Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Dlatego rodzi się pytanie, co w sytuacji gdy rodzice (opiekun faktyczny albo opiekun prawny) marnotrawią przyznane im środki bądź wydatkują je niezgodnie z ich przeznaczeniem. Ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci zakłada, że w przypadku gdy osoba uprawniona (rodzic, opiekun faktyczny albo opiekun prawny) marnotrawi wypłacane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkuje je niezgodnie z celem, organ właściwy przekazuje należne osobie świadczenie wychowawcze w całości lub w części w formie rzeczowej lub w formie opłacania usług. W praktyce wygląda to tak, że w przypadku wystąpienia podejrzeń co do prawidłowości wydatkowania wypłacanych świadczeń w pierwszej kolejności przeprowadza się u rodziny wywiad środowiskowy, w celu ustalenia jak wygląda sytuacja w danej rodzinie. Jeżeli potwierdzą się podejrzenia marnotrawienia wypłacanego świadczenie wychowawcze lub wydatkowania go niezgodnie z celem, organ wypłacający świadczenie 500 zł będzie mógł zamienić gotówkę na pomoc rzeczową ( np. na jedzenie, ubrania, lekarstwa itp.) lub przekazać je w formie opłacania usług (np. opłata za pobyt dziecka w żłobku, przedszkolu itp.).
Podstawa prawna:
Art. 1, art. 4, art. 5, art. 9, art. 13, art. 15 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U.2016.195).
