Postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte na podstawie otrzymanych przez Urząd informacji prasowych. Wynikało z nich, że najwięksi przedsiębiorcy zajmujący się odbieraniem odpadów w Częstochowie dysponujący, co najmniej 70% udziałem na tym rynku, planują podnieść ceny na świadczone usługi w takiej samej lub zbliżonej wysokości. W toku wszczętego w grudniu 2007 roku postępowania antymonopolowego Urząd sprawdzał, czy działanie przedsiębiorców: Ochrony Środowiska, Sity, Remondis, Firmy Professional, Zakładu Oczyszczania Miasta, Prywatnego Zakładu Oczyszczania Miasta i przedsiębiorcy działającego pod nazwą Wywóz Nieczystości oraz Przewóz Ładunków było wynikiem niezgodnego z prawem porozumienia.
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów zawiera bardzo szeroką definicję niedozwolonych porozumień. Może nim być dokonane w jakiejkolwiek formie uzgodnienie dwóch lub więcej niezależnych przedsiębiorców, które wywołuje lub grozi wywołaniem negatywnych skutków dla konkurencji.
Jak ustalił UOKiK od 1 października 2006 roku pięciu przedsiębiorców podniosło ceny wywozu odpadów komunalnych do tego samego poziomu. Identyczna podwyżka została dokonana 1 listopada 2006 roku przez dwóch pozostałych. W podobnym czasie podjęte zostały również decyzje o podwyższeniu cen przez poszczególnych przedsiębiorców.
W ocenie organu antymonopolowego jednoczesne wprowadzenie jednolitych cen za usługi odbierania odpadów komunalnych było wynikiem wspólnych ustaleń pomiędzy przedsiębiorcami. O zawarciu zakazanego porozumienia świadczy skala dokonanych podwyżek – ceny, które były do pewnego stopnia zróżnicowane zostały podniesione do identycznego poziomu.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie kwestionuje prawa przedsiębiorców do podwyższania cen na świadczone usługi, ale sposób wprowadzenia ich w życie. Wspólne uzgadnianie cen jest zakazane przez prawo antymonopolowe. Uzgadniając wielkość opłat, do ustalonej wspólnie wysokości, przedsiębiorcy wyeliminowali wzajemną konkurencję cenową unikając przy tym ryzyka utraty udziałów rynkowych, jakie mogłoby towarzyszyć podniesieniu stawki w sposób indywidualny. Porozumienie spowodowało szkody również po stronie odbiorców usług, w tym konsumentów. Zostali oni pozbawieni podstawowego prawa, jakim w gospodarce wolnorynkowej jest możliwość wyboru najkorzystniejszej pod względem cenowym oferty.
Zgodnie z ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów w przypadku stwierdzenia stosowania praktyk ograniczających konkurencję Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może nałożyć na przedsiębiorców kary finansowe w wysokości do 10 proc. ubiegłorocznych przychodów. W tym przypadku zostały nałożone kary w wysokości: Ochrona Środowiska – 9 186 zł, Sita – 480 759 zł, Remondis – 1 852 213 zł, Zakład Oczyszczania Miasta – 87 230 zł, Prywatny Zakład Oczyszczania Miasta – 238 908 zł, Wywóz Nieczystości oraz Przewóz Ładunków – 267 557 zł, Professional – 34 240 zł.
Już w trakcie prowadzonego przez Urząd postępowania przedsiębiorcy wprowadzili nowe cenniki na świadczone usługi. W związku z tym Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów stwierdził zaniechanie stosowania praktyki. Decyzja nie jest ostateczna, przedsiębiorcom przysługuje prawo odwołania do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
