Zgodnie z projektem postępowanie dyscyplinarne zostaje wszczęte na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 74 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, czyli: Ministra Sprawiedliwości, prezesi sądów, sędziowie – wizytatorzy, organy samorządu komorniczego oraz komornicy – wizytatorzy. Stronami postępowania dyscyplinarnego są podmiot, który złożył wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego (wnioskodawca) oraz komornik, asesor lub aplikant komorniczy, przeciwko któremu złożono wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego (obwiniony). Wnioskodawca może ustanowić pełnomocnika do reprezentowania w postępowaniu przed komisją dyscyplinarną.
Zadaniem komisji dyscyplinarnej po wpłynięciu wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego jest niezwłoczne skierowanie wniosku na posiedzenie w celu wezwania do usunięcia ewentualnych braków formalnych, wydani a postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego bądź postanowienia o jego wszczęciu. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego obwinionemu oraz jego obrońcy doręcza się odpis wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz pouczenie o prawie zgłoszenia odpowiedzi na wniosek w terminie 7 dni. Jeśli czyn zawiera znamiona przestępstwa lub wykroczenia ściganego z urzędy o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego komisja dyscyplinarna zawiadamia niezwłocznie prokuratora.
W sytuacji, gdy obwiniony przyzna się do winy to za zgodą obecnych stron można nie przeprowadzać postępowania dowodowego lub przeprowadzić postępowanie dowodowe tylko częściowo. Świadkowie i biegli mogą być przesłuchani w miejscu ich zamieszkania lub w siedzibie izby komorniczej, położonej najbliżej według miejsca ich zamieszkania, przez wyznaczonego ze składu członka komisji dyscyplinarnej, jeżeli ich bezpośrednie stawiennictwo przed komisją dyscyplinarną jest utrudnione. Komisja dyscyplinarna wymierza karę według swojego uznania, zwracając uwagę na to, aby jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy obwinionego, uwzględniając przy tym stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do obwinionego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej komorników sądowych. Dodatkowo należy uwzględnić w szczególności motywację i sposób zachowania się obwinionego, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na nim obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, właściwości i warunki osobiste obwinionego oraz zachowanie się po popełnieniu czynu, a zwłaszcza staranie o naprawienie szkody.
Internetowa Kancelaria Prawna
