Spis treści
Świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji
Świadczenie zostało uruchomione w październiku 2019 r. Kierowane jest do osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają w Polsce i mają stwierdzoną w formie orzeczenia całkowitą niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji. Świadczenie przysługuje osobom. które nie są uprawnione do emerytury ani renty, nie mają ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych, np. zasiłku stałego albo zasiłku okresowego (warunek nie dotyczy jednorazowych świadczeń) ani nie są uprawnione do świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych, albo są uprawnione do tych świadczeń (emerytury, renty albo innych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, łącznie z kwotą wypłacaną przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych), ale ich łączna wysokość brutto nie przekracza określonej kwoty.
Nowe zasady przyznawania świadczenia uzupełniającego dla osób niepełnosprawnych
Zgodnie ze zmianami, które obowiązują od 1 marca, próg uprawniający do świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji jest wyższy. Dodatkowe świadczenie przysługuje osobom, które otrzymują miesięcznie świadczenia do 1896,13 zł brutto.
Wyższy próg uprawniający do świadczenia uzupełniającego
Wysokość świadczenia zależy m.in. od łącznej wysokości przysługujących danej osobie świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych. W ubiegłym roku próg uprawniający do świadczenia wynosił 1772,08 zł brutto miesięcznie. Od marca br. został on podwyższony o ponad 124 zł, do kwoty 1896,12 zł brutto.
Wyższy próg uprawniający do świadczenia uzupełniającego to efekt zmian w ustawie, które wprowadzają stały mechanizm waloryzacji progu. Tegoroczny wskaźnik waloryzacji rent i emerytur wyniósł 7 proc. i o tyle wzrósł też próg uprawniający do świadczenia uzupełaniającego dla osób niezdobnych do samodzielnej egzystencji.
UWAGA! Dodatkowe wsparcie przysługuje od miesiąca, w którym osoby ubiegające się o nie spełniły wymagane w ustawie warunki, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym złożyły wniosek o przyznanie świadczenia. Przy wypłacie tego świadczenia ma zastosowanie zasada złotówka za złotówkę.
