Spis treści
Jak sprawdzić legalność produktu?
Jedyną słuszną radą pozwalającą uniknąć zakupu podróbek jest po prostu to, aby uważać przy dokonywanych transakcjach. Sprawdź przed kupnem interesujący Cię produkt – oczywiście jeśli jest to tylko możliwe, a najlepiej dokonuj zakupu bezpośrednio u producenta lub w licencjonowanym sklepie. Jeżeli jednak po otrzymaniu towaru okazało się, że jest on podrobiony to pamiętajmy, że prawo nie pozostawia nas bez jakiejkolwiek pomocy.
W tym miejscu warto dodać, że istnieje sposób na sprawdzenie legalności oprogramowania komputerowego, a także telefonów komórkowych. W tym pierwszym przypadku wraz z produktem otrzymujemy licencję na z góry oznaczony czas, w drugim zaś możemy skorzystać z pomocy specjalnego numeru IMEI (aby go uzyskać wpisz na swoim telefonie *#06#). Następnie uzyskany numer wprowadzasz na stronie internetowej http://kradzionytelefon.pl/ i wiesz, czy Twój telefon rzeczywiście jest legalnie sprzedany.
Złamana umowa
Sprzedaż produktu będącego podróbką, w sytuacji gdy miał być oryginalny, jest tak naprawdę niewywiązaniem się z warunków umowy przez sprzedawcę. Prawo uznaje taką sytuację za niezgodność towaru z zawartą umową. W związku z tym kupujący ma prawo odstąpić od zawartej umowy. Tutaj sytuacja kształtuje się na różne sposoby, w zależności od tego czy zakup był dokonany na odległość np. przez Internet lub telefonicznie, czy może bezpośrednio w sklepie u sprzedawcy. Zgodnie z treścią art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu cywilnego, jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.
Nieodpłatność naprawy i wymiany oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego powyższe żądanie, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione. Jeżeli kupujący nie może żądać naprawy ani wymiany albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia.
Prawa konsumenta
Pamiętajmy także, że zgodnie z treścią art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, konsument, który zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając stosowne oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu dni, liczonym od dnia wydania rzeczy, a gdy umowa dotyczy świadczenia usługi – od dnia jej zawarcia. Do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem. Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie, że konsumentowi wolno odstąpić od umowy za zapłatą oznaczonej sumy (tzw. odstępne). W razie odstąpienia od umowy umowa jest uważana za niezawartą, a konsument jest zwolniony z wszelkich zobowiązań. To, co strony świadczyły, ulega zwrotowi w stanie niezmienionym, chyba że zmiana była konieczna w granicach zwykłego zarządu. Zwrot powinien nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie czternastu dni. Jeżeli konsument dokonał jakichkolwiek przedpłat, należą się od nich odsetki ustawowe od daty dokonania przedpłaty.
Oczywiście oprócz powyższych środków cywilnych, kupujący ma prawo zgłosić daną sprawę na gruncie prawa karnego – o oszustwo lub próbę oszustwa. Pamiętajmy zawsze o zachowaniu wszelkiej dokumentacji dotyczącej zakupionego towaru, czyli wszystkich faktur, paragonów, korespondencji mailowej czy tradycyjnej ze sprzedawcą. W razie niewywiązywania się sprzedawcy z określonych w tym artykule obowiązków, kupujący może wytoczyć sprawę cywilną, podczas której powyższe dokumenty z pewnością będą bardzo przydatne.
Podstawa prawna:
[art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2002 r. Nr 141 poz. 1176)]
[art. 7 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz.U. z 2012 r. Nr 1225 j.t.)]
