Zakwestionowany przez Rzecznika Praw Obywatelskich stanowi, że właściwy prokurator lub sąd może zezwolić, ze względu na ważny interes społeczny, na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe. Według wnioskodawcy przewidziana w tym artykule możliwość ujawnienia danych osobowych i wizerunku osób, stanowi niewątpliwie daleko idącą ingerencję władzy publicznej w sferę chronionego konstytucyjnie prawa do życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia. Brak sądowej kontroli zezwolenia prokuratora na ujawnienie danych osobowych i wizerunku podejrzanego sprawia, że w omawianym zakresie nie istnieje zewnętrzna kontrola decyzji procesowych podejmowanych przez prokuraturę na etapie postępowania przygotowawczego co zdaniem wnioskodawcy narusza konstytucję.
W opinii Rzecznika Praw Obywatelskich zakwestionowany przepis jest sprzeczny z konstytucją, ponieważ zawiera zwrot niedookreślony tj. przesłankę "ważny interes społeczny", którą powinien kierować się prokurator wydając zezwolenie na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze. Zwroty niedookreślone przesuwają obowiązek konkretyzacji norm na etap stosowania prawa i w związku z tym dają sądom pewną swobodę decyzyjną. Nie można jednak zdaniem wnioskodawcy swobody tej utożsamiać z dowolnością i wolnością od zewnętrznej kontroli. Ponadto udzielanie przez prokuratora powyższego zezwolenia oraz posługiwanie się w procesie decyzyjnym przesłankami niedookreślonymi powoduje niedopuszczalną dowolność i tym samym wprowadza zagrożenie arbitralnością i brakiem przewidywalności decyzji podejmowanych w sprawach dalece ingerujących w prawa i wolności obywatelskie.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe w zakresie, w jakim nie przewiduje zażalenia do sądu na wydane przez prokuratora zezwolenie na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 konstytucji.
W kontrolowanym przez Trybunał Konstytucyjny przepisie zawarte jest upoważnienie dla właściwego prokuratora lub sądu do wydania zezwolenia, ze względu na ważny interes społeczny, na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe. Wnioskodawca zakwestionował brak możliwości wniesienia do sądu środka odwoławczego na zezwolenie wydane w tej materii przez prokuratora, jako organu niesądowego. Trybunał, podzielając ten zarzut, uwypuklił, że wartości takie jak: życie prywatne, rodzinne, cześć i dobre imię, podlegają ochronie prawnej z mocy art. 47 konstytucji.
Ujawnienie w prasie danych pozwalających zidentyfikować osobę, przeciwko której toczy się postępowanie przygotowawcze, bez jej osobistej zgody, ingeruje bezpośrednio w sferę jej prawa do życia prywatnego, często także rodzinnego oraz może prowadzić do naruszenia czci i dobrego imienia. Ochrona tych dóbr ulega uszczupleniu w każdym wypadku, gdy decyzja o ujawnieniu informacji osobowej zapada niezależnie od woli samego zainteresowanego, pozbawiając go wpływu na kształtowanie swego wizerunku.
Trybunał stwierdził, że publikacja danych wymienionych w art. 13 ust. 3 Prawa prasowego niesie ze sobą wysokie ryzyko stygmatyzacji, zarówno dla samych podejrzanych, jak i dla ich rodzin. Skutki publikacji, chociaż dotyczą osób podejrzanych, czyli chronionych przez domniemanie niewinności, mogą być nawet bardziej dotkliwe i długotrwałe niż zastosowanie środka karnego podania wyroku skazującego do publicznej wiadomości.
Według Trybunału Konstytucyjnego, brak możliwości zakwestionowania zgody wyrażonej przez prokuratora na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy się postępowanie przygotowawcze, narusza możliwość skorzystania z sądowej ochrony konstytucyjnie gwarantowanych wolności oraz pozbawienie jednostki prawa do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd, gwarantowanego w art. 45 ust. 1 konstytucji.
