Zgodnie z upoważnieniem zawartym w ustawie z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad obliczania i trybu przekazywania gminom dotacji celowej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Rada Miasta Gorzowa Wielkopolskiego zakwestionowała przepis rozporządzenia w myśl którego gmina, która nie złoży wniosku w określonym przepisami terminie, zwraca otrzymaną kwotę rekompensującą dochody utracone z tytułu zwolnień wraz z odsetkami w wysokości ustalonej jak dla zaległości podatkowych na rachunek Funduszu. W przypadku nie dokonania zwrotu otrzymanej przez gminę kwoty rekompensującej dochody utracone z tytułu zwolnień, Prezes Zarządu Funduszu wezwie do zwrotu tej kwoty. W takiej sytuacji znalazło się miasto Gorzów Wielkopolski, które nie złożyło w terminie wniosku o wypłatę rekompensaty z tytułu utraconych dochodów. Prezes Zarządu PFRON poinformował Radę Miasta o konieczności zwrotu kwoty 680.657,00 zł. wraz odsetkami w wysokości ustalonej jak dla zaległości podatkowej. Prezydent Miasta wniósł o przywrócenie terminu do złożenia wniosku. Prezes Zarządu PFRON uznając, że termin do składania wniosków jest terminem prekluzyjnym tj. nieprzywracalnym, postępowanie umorzył. Rozpatrujący odwołanie Minister Pracy i Polityki Społecznej stwierdził, iż miasto utraciło prawo rekompensaty, a organ I instancji słusznie umorzył postępowanie o przywrócenie terminu. Rada Miasta zaskarżyła tę decyzję zarzucając Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej błędne przyjęcie, iż terminy składania wniosków o wypłatę rekompensaty przewidziane w rozporządzeniu są terminami materialnoprawnymi, skutkującymi wygaśnięciem prawa do rekompensaty. Wojewódzki sąd administracyjny uznał decyzję za zgodną z prawem. Rada Miasta wniosła skargę konstytucyjną. Zdaniem wnioskodawcy przepis upoważniający do wydania rozporządzenia zawarty w art. 47 ust. 7 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie upoważnił ministra właściwego do zabezpieczenia społecznego do nałożenia na gminę sankcji w postaci odmowy wypłaty rekompensaty za utracone dochody z tytułu zastosowanych zwolnień z podatku należnego gminie, a tym bardziej do zwrotu już wypłaconej części rekompensaty wraz z odsetkami. Minister określając dodatkowo, w sposób dowolny i niejednoznaczny, sankcje prawne tj. utratę dochodów własnych na skutek zrealizowania przez gminy ustawowego obowiązku zwolnienia z podatków przekroczył zakres ustawowego upoważnienia.
W wyroku z 30 kwietnia 2009 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że par. 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 sierpnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania i trybu przekazywania gminom dotacji celowej ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jest niezgodny z art. 47 ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, a przez to jest niezgodny z art. 92 ust. 1 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie ze względu na zbędność wydania wyroku. Wprowadzenie w akcie wykonawczym nieprzewidzianego ustawą terminu składania wniosków o przyznanie przysługującego z mocy ustawy świadczenia stanowi wykroczenie poza materię przekazaną do uregulowania w akcie wykonawczym, co jest niezgodne z konstytucją.
Każde rozporządzenie ma charakter aktu wykonawczego wydawanego na podstawie ustawy i w celu jej wykonania. Zadaniem rozporządzenia jest wykonywanie ustawy, a nie jej uzupełnianie, modyfikacja czy powtarzanie jej postanowień. W konsekwencji akt wykonawczy nie może normować kwestii czy zagadnień nieuregulowanych w ustawie, choćby nawet wydawało się to – z jakiegokolwiek punktu widzenia – celowe lub pożądane.
Wprowadzenie w akcie wykonawczym nieprzewidzianego ustawą terminu składania wniosków o przyznanie przysługującego z mocy ustawy świadczenia stanowi wykroczenie poza materię przekazaną do uregulowania w akcie wykonawczym. Złożenie wniosków po terminie wiąże się dla podmiotu uprawnionego z negatywnymi skutkami, gdyż zobowiązuje do zwrotu części rekompensaty powiększonej o odsetki podatkowe. Zawarcie w rozporządzeniu zawitego termin materialnoprawnego oznacza ustanowienie nowego – nieznanego w ustawie – warunku, od którego spełnienia uzależnione jest skorzystanie z dobrodziejstwa ustawy.
